تعادل اسیدهای چرب امگا 6 و امگا 3 برای پیشگیری از چاقی بسیار مهم است
25 اکتبر 2016- یک تحقیق جدید نشان داد با افزایش اسیدهای چرب امگا 6 و افزایش نسبت اسیدهای چرب امگا 6 به اسیدهای چرب امگا 3 ، در رژیم غذایی، خطر چاقی افزایش مییابد.
شواهد فراوانی از مطالعات قبلی در سرمقالهی جدید منعکس شده است، که نشان میدهد مقادیر بالای اسید چرب امگا 6 می تواند به افزایش بافت چربی و التهاب مزمن بیانجامد که هر دو نقش مهمی در بروز چاقی و دیابت نوع 2 بازی می کنند. نتایج این تحقیق جدید در مجلهی Open Heartمنتشر گردید.
اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 از اسیدهای چرب ضروری هستند زیرا بدن ما قادر به ساخت آنها نیست و این مواد باید از طریق رژیم غذایی جذب شوند.
در سه دههی گذشته، مقدار چربی کل و چربیهای اشباع به عنوان بخشی از کل کالری در زندگی مدرن کاهش یافتهاند و ما از منابع اسیدهای چرب امگا 3 مانند ماهیهای آبهای سرد نظیر ماهی آزاد، ساردین، سالمون، شاه ماهی، ماهی خال مخالی، ماهی کاد سیاه و Blue fishکمتر استفاده میکنیم. در نتیجهی این امر، نسبت چربیهای امگا 6 به امگا 3 از نسبت 1:1 در طول این مدت به نسبت 16:1 یا حتی بیشتر تغییر یافته است.
این تغییر در ترکیب اسیدهای چرب بموازات استفاده ی بیشتر از مواد قندی سبب شیوع قابل توجه چاقی شده است، درحالیکه ما می دانیم که چربیهای اشباع به خودی خود مضر نیستند بلکه حتی مفید هم هستند، نگرانی بیشتر در مورد وجود مقادیر بالایی اسید چرب امگا 6 در برخی از روغنهای پختو پز و غذاهای حاوی چربی اشباع است که به عدم تعادل بین مصرف اسیدهای چرب امگا 6 و اسیدهای چرب امگا 3 دامن می زند. برای مثال روغن های گیاهی مانند دانهی سویا و به میزان کمتر گوشت خوک، دارای مقادیر قابل توجهی اسید چرب امگا 6 هستند.
دکتر Simopoulosنویسندهی ارشد این مطالعه از مرکز ژنتیک، تغذیه و بهداشت در واشنگتن دی سی میگوید: برای مقابله با بیماریهای التهابی مانند چاقی باید میزان مصرف اسیدهای چرب امگا 6 را کاهش دهیم.
اطلاعات گردآوری شده توسط دکتر Simopoulosودکتر Nicolantonio، یکی دیگر از نویسندگان این تحقیق نشان میدهد که یکی از محرکهای اصلی التهاب در رژیم غذایی افزایش نسبت اسیدهای چرب امگا 6 به امگا 3 است که موجب اثرات گوناگونی بر افزایش چربی بدنی میشود.
اسیدهای چرب امگا 3 با کاهش تشکیل بافت چربی و کاهش وزن در ارتباط هستند درحالیکه غلظت بالای اسیدهای چرب امگا 6 با افزایش وزن در ارتباط میباشند. هورمونهای مشتق شده از این دو گروه از اسیدهای چرب نیز دارای اثرات معکوسی می باشند. هورمونهایی که از اسیدهای چرب امگا 6 مشتق میشود تمایل به افزایش التهاب داشته درحالیکه هورمونهای مشتق شده از اسیدهای چرب امگا 3 فعالیتهای التهابی را کاهش می دهند.
اجماع محققان بر اینست که مقدار هر دوی این اسیدهای چرب برای رسیدن به سلامت بهینه باید با یکدیگر در تعادل باشند زیرا اسیدهای چرب امگا 6 دارای فوایدی می باشند، از جمله تصور میشود که غذاهای حاوی امگا 6 سبب کاهش مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت می شوند.
این تحقیق نشان میدهد که نسبت مقدار اسیدهای چرب امگا 6 به اسیدهای چرب امگا 3 باید از حدود 5 به 1 به مقداری نزدیک به 1:1کاهش یابد، این موضوع میتواند به کاهش چاقی و بیماریهایی که سرمنشاء آنها اختلال در متابولیسم چربیها یا التهاب در بدن است، کمک کند.
برای این منظور گام اول کاهش مقدار اسیدهای چرب امگا 6 با کاهش مصرف روغنهای فرآوری شده و روغنهای گیاهی حاوی اسیدهای چرب چند ظرفیتی غیراشباع، نظیر روغن ذرت، روغن آفتابگردان، روغن گلرنگ، روغن سویا و روغن پنبه دانه است و گام دوم استفاده از ساپلیمنتهای اسیدهای چرب امگا 3 از طریق مصرف اسید ایکوزاپنتانوئیک اسید(EPA) و اسیددکوازهگزانونیک اسید(DHA) است که در روغن ماهی یافت میشوند.
منابع گیاهی این نوع از اسیدهای چرب امگا 3 عبارتند از: گردو و flaxseedsیا بذرکتان که حاوی مقادیر بالایی از یک پیش ساز اسید چرب امگا 3 ، یعنی اسید آلفا لینولنیک اسید (ALA) میباشند که در بدن نهایتاً به EPAو DHAتبدیل میشوند.
منبع:
www.diabetes.co.uk/News/2016/oct/balanced-omega-6-to-omega-3-is-important-for-the-prevention-of-obesity,-evidence-suggests-92869028.html